ناصر خان

یکی از اساتید قدیمی ام ( سیاوش دولت سرایی)  متنی نوشته بود با این مضمون که:

"بخشی از حافظه تصویری و انگاره ذهنی دوران کودکی و نوجوانیم  متعلق به مردی است که همواره کت وشلوار مشکی می پوشید و با صدای ضرب زورخانه در کوچه ها راه می رفت. مردی که غیرت و معرفت و مردانگی را به نمایش می گذاشت و ما را به هیجان می اورد و ... ."

ناصر ملک مطیعی را همه با چنین هیبتی در سینمای ایران به خاطر می آورند.  مردی قدرتمند ، اما لوطی و مشتی.

ولی ناصر خان این روزها هیچ شباهتی به آن ناصر ملک مطیعی نداشت!

  این روزها ، ناصر ملک مطیعی با صدای زیر و آرام حرف می زد.ناصرخان جوری با طمانینه رفتار می کرد که تو  گویی ، این مرد در عمرش حتی یکبار هم عصبانی نشده !اصلا این ناصر خان کجا و آن دعوا و چاقوکشی در فیلم هایش کجا!

آری ، من به تصور اینکه ناصر خان این روزها هیچ شباهتی با گذشته اش ندارد، بیخیال مصاحبه با او شدم. منی که مشغول ساخت فیلمی درباره ی کلاه مخملی ها و آدم هایی با ظاهر و مرام ناصرخان در فیلم هایش بودم.

اما دیشب ، زمانی که خبر سفر ابدی ناصرخان را شنیدم ، فهمیدم که چقدر می توانم اشتباهات بزرگی انجام دهم. این دو ، ناصر خان آرام و کم حرف این سالها و ناصر ملک مطیعی لوطی و مشتی هر دو یک نفر بودند. به قول فرنگی ها ، این یک فکت علمی است!

 اما ذهن من با سوگیری غلط ، بزور می خواست خوانش خودش را از قهرمان داشته باشد.

افسوس که دیگر خیلی دیر شده ، انقدر دیر که فرصت مصاحبه با یک انسان واقعی  و به اشتراک گذاشتن این تجربه با دیگران از دست رفت.

این حسرت برای همیشه با من خواهد بود ، چرا که در این چند روز اخیر که برای تعیین وقت مصاحبه با پسر ایشان صبت کردم و گفتن حال پدر خیلی مساعد نیست ، "روم نشد بگم که دلم می خواد از داداش فرمون سینمای ایران فیلم بگیرم."

---

پ.ن: رفع ممنوع الکاری تون مبارک ناصر خان

باباشمل

بابا شمل ، یکی از فیلم های کمتر دیده شده ی زنده یاد علی حاتمیه که در سال 1350 ساخته شده و البته حداقل با اون مجموعه فیلم ها و سریال هایی که گاه صدا و سیما از او پخش میکنه،تفاوت های اساسی داره

باباشمل فضایی بسیار نزدیک به حال و هوای فیلم فارسی ها دارد و اگر قرار باشد دسته بندی صورت گیرد، قطعا در دسته ی فیلم فارسی ها قرار می گیرد.

نه بخاطر موزیکال بودن و داشتن صحنه های رقص و گاهی تا اندازه ای اوروتیک و منطق و خط داستانی بند تنبونی آن ، بلکه بخاطر میزانسن و کلا استایل فیلم که بنظر می رسد خیلی زمانی برای آن صرف نشده و حتی تولید و نگارش فیلم هم در استیل فیلم فارسی انجام گرفته!

اما چند نکته باعث می شود این فیلم از سایر فیلم فارسی ها چند گام جلوتر باشد:

1)    استفاده از پوشش جالب توجه قجری و ارایه دادن بخش هایی از فرهنگ داش مشتی ها و لوتی ها ، البته به شکل بسیار بد و ساده لوحانه ای

2)    استفاده از تیم شهر قصه که به خلق فضا تا اندازه ای کمک کرده

3)    ریتم ضربی جالب توجه کار

4)    دست گذاشتن روی موضوع شمل ها و شمل خوانی که کمتر کسی آن را می شناخت.

 

هرچند که خیلی توصیه نمی کنم این فیلم را ببینید و خودم هم به دلایل دیگری باید این فیلم رو می دیدم، اما بنظرم شنیدن شهر قصه ی بیژن مفید می تونه خیلی مفید باشه!!

راستش تقریبا تو یه فضا هستن.