امروز تموم شد بلاخره
بعد از نزدیک به دو ماه ، کار و خوندن شبانه روزی و خونه نشینی (بدترین و نامانوس ترین بخشش ، همین آخریه)
تموم شد.
من یه ایراد وسواسی دارم که تا زمانی که تمام منابع در دسترسم رو نخوندم.
شروع به کاری نمی کنم.
این دو ماهه هم ، آرشیو 9 ساله ی یک سایت رو ، هر مطلبی اش که احساس کردم جذابه و ممکنه بدردم بخوره خوندم.
( تقریبا یک چهارم تمام مطالب سایت)
البته که اصلا کار راحت و خیلی وقتا جذابی نبود.
ولی خب انجامش دادم.
در حوزه ی فیلم مستند ، سه سایت وجود داشته که عبارتند از:
1) پیک مستند
2) ومستند
3) رای بن مستند
پیک مستند متعلق به روبرت صافاریان بوده و بنا به دلایلی دیگه حتی در دسترس هم نیست . اما بخشی از آرشیو اون سایت رو این روزها میشه در خود وبسایت صافاریان جستجو کرد.
ومستند هم دیگه در دسترس نیست و اصلا هیچ دیدی ندارم که چی میگذشته توش.
و سایت رای بن مستند که مسئولش امیرحسین ثنائی و هرچند هرگز افتخار دیدار و آشنایی باهاش رو نداشتم ،ولی واقعا دمش گرم که همچین وبسایتی رو به شکل خصوصی راه اندازی کرده .
البته ، نکته ی جالب توجه دیگه اینه که رای بن مستند ، این روزهای مجری طرح مجله ی سینما حقیقت ( تنها مجله ی تخصصی این روزهای حوزه ی مستند) وابسته به مرکز گسترش سینمای مستند و تجربیه.
دیگه سایت رای بن مستند آپدیت نمیشه و نویسندگان اون ( و احتمالا دو سایت دیگه) همه در مجله ی سینما حقیقت می نویسن که این مساله ، خود نشون دهنده ی وضع اسفناک فرهنگی مملکت و علاقه ی حاکمیت برای زیر نظر قرار دادن مجموعه های خصوصیه.
به هر صورت ، بعد از نزدیک به دو ماه و خواندن نزدیک به 300 پست ، هم احساس خستگی زیادی می کنم و هم بنظرم دانش و اطلاعاتم در این زمینه بیشتر شده. ( خصوصا درباره ی سینمای مستند ایران)
ولی باید این مطالب رو می خوندم تا فیلم مستندی که مشغول ساختش هستم (باباکرم) کیفیت مد نظرم رو داشته باشه.
احسنت به شما که بابت کار با کیفیت سختی و خستگی به خودتون دادید و برای مخاطب اهمیت قائلید. 👏
منم الان تازه باخبر شدم از وجود این سه سایت خوبی که در قدیم منبع محتوای سینمای مستند بودند! و فقط تونستم از اپیزودهای پادکست رایبن مستند استفاده کنم. 😐